افزایش ویسکوزیته مایع نگه داشتن امولسیون ها به صورت هموژن و ذرات معلق برای دوره های طولانی.

تثبیت طعم های محلول در روغن در نوشیدنی های مبتنی بر آب.

به دلیل توانایی آن در تحمل طیف وسیعی از دما و pH ارزش دارد. به دلیل پایداری حرارتی آن در کنسرو و محصولات پاستوریزه استفاده می شود.

به دلیل خاصیت نازک شدن برشی، زانتان در سس سالاد استفاده می شود. به این معنی که در برش زیاد ویسکوزیته آن کاهش می یابد

و در برش کم ویسکوزیته خود را حفظ می کند. در پخت بدون گلوتن، زانتان با افزودن «چسبندگی» مخلوط‌های آرد بدون گلوتن را تقویت می‌کند.

زانتان بیش از حد باعث ایجاد یک بافت نامطلوب می شود. با استفاده از آن در ترکیب با صمغ گوار به دست آمده از لوبیا گوار می توان بر این مشکل غلبه کرد.

زانتان در تمام دماها به سرعت هیدراته می شود، بنابراین تمایل زیادی به جمع شدن دارد.

یکی از روش‌های پراکندگی رایج، پراکندگی در روغن (از نسبت 1:1 یا 1:2 زانتان به روغن) است

و به دنبال آن هم زدن شدید و در صورت تمایل، صاف کردن برای برداشتن کلوخه‌های باقی مانده است.

روش دیگر مخلوط کردن کامل زانتان با مقدار کمی شکر، ترجیحاً در هاون، قبل از پراکندگی است.

این امر هیدراتاسیون را به قدری به تاخیر می اندازد که به آدامس اجازه می دهد قبل از اینکه فرصتی برای تشکیل توده پیدا کند، پراکنده شود.

مانند هنگام کار با سایر هیدروکلوئیدها، هم زدن شدید یا مخلوط کردن با مخلوط کن دستی برای کمک به پراکندگی بسیار خوب عمل می کند