اسید بنزوئیک، با فرمول شیمیایی C7H6O2 یا C6H5COOH ، یک جامد کریستالی بی رنگ و نیز یک کربوکسیلیک اسید معطر است. این نام از صمغ بنزوئین استخراج شده است، که برای مدت طولانی تنها منبع شناخته شده آن بود. این اسید در بسیاری از گیاهان به طور طبیعی به وجود می آید و به عنوان یک واسطه در بیوسنتز بسیاری از سوخت و ساز های ثانویه موجودات زنده های عمل می کند. نمک این اسید به عنوان نگهدارنده های مواد غذایی استفاده می شود و اسید بنزوئیک خوراک مهم برای سنتز صنعتی بسیاری از مواد آلی دیگر است. نمک ها و استرها اسید بنزوئیک به عنوان بنزوات شناخته می شوند.
ویژگی ها
- دمای ذوب: ۱۲۲ درجه سانتیگراد
- دمای جوش: ۲۵۰ درجه سانتیگراد
- چگالی: ۱.۲۶۵۹ گرم بر سانتی متر مکعب
- حلالها: آب، استون، بنزن، کربن تتراکلرید، کلروفرم، الکل، دیاتیل اتر، هگزان، گروه فنیل، آمونیاک مایع، استات، متانول، اتانول، استون، روغن زیتون و ۴٬۱-دیاکسان
کاربردها
- عمدتا در تولید فنول توسط کربوکسیلزدایی اکسیداتیو در دمای ۳۰۰ تا ۴۰۰ درجه سانتیگراد استفاده میشود.
- این اسید ماده اولیه بنزوئیل کلرید است که از واکنش با تیونیل کلرید، فسژن یا یکی از کلریدهای فسفور تولید میشود.
- این اسید یک ماده مهم برای برخی مشتقات اسید بنزوئیک مانند بنزیل بنزوات است که در طعم دهندههای مصنوعی استفاده میشود.
اسید بنزوئیک و نمکهای آن به عنوان نگهدارنده مواد غذایی استفاده میشوند. - از رشد قارچ، ، مخمر و برخی از باکتریها جلوگیری میکند. مقدار مورد استفاده معمول اسید بنزوئیک به عنوان نگهدارنده در مواد غذایی بسیار کم است. نگرانی اینجاست که ممکن است اسید بنزوئیک و نمکهای آن با اسید اسکوربیک موجود در بعضی از نوشیدنیها واکنش نشان دهند و مقدار کمی بنزن تشکیل شود.
- برای درمان بیماریهای قارچی پوست مانند کچلی و عفونتهای قارچی پای ورزشکاران استفاده میشود. این اسید به عنوان دفعکننده، ضد درد و ضدعفونیکننده بسیار مورد استفاده قرار میگیرد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.